Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

7 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΒΑ

Hταν μια συναισθηματικά φορτισμένη πολιτική εκδήλωση, αφού ήταν αφιερωμένη στην Νάστια. Αυτή την γλυκιά μορφή, με το τεράστιο ζεστό χαμόγελο, τη ματιά γεμάτη φως και εκείνο τον άσβεστο πόθο για πολιτική επικοινωνία, για ενημέρωση, για δράση. Η Νάστια δεν υπήρξε μόνο μια απίστευτα διαβασμένη διανοούμενη επαναστάτρια, αλλά πρωτίστως μια θαρραλέα καθημερινή αγωνίστρια.


Ένας άνθρωπος με τεράστια τόλμη στο τώρα. Στο σήμερα. Ένα πεντακάθαρο διαμάντι που διαθλούσε το επαναστατικό χθες και φώτιζε τα πρωτοπόρα μονοπάτια του παρόντος και του μέλλοντος. Όποιος είχε βρεθεί μαζί της, έστω και λίγο, είχε ζεσταθεί στην αγωνιστική φλόγα που έκαιγε στα μάτια της. Μια ζεστασιά που, όπως η ίδια έλεγε, είχε πάρει μια δυναμικά αισιόδοξη τροπή μετά τις απαρχές της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Η Νάστια είχε παλέψει για την μετάδοση, για την διάδοση των μηνυμάτων του νέου αυτού κινήματος και είχε αναγνωρίσει μέσα σε αυτό την νέα πραγματική ενέργεια που μετέδωσε η Γένοβα σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι σύντροφοί της, γνωστοί και φίλοι που βρέθηκαν στο συνεδριακό κέντρο Ν.Ιωνίας την προηγούμενη Πέμπτη ένιωθαν ακριβώς αυτή την ενέργεια. Την δύναμη που τους μετέδιδε η φωτογραφία με την Νάστια να κρατάει χαμογελαστή την Εργατική Αλληλεγγύη.

Στην αγωνίστρια Νάστια αναφέρθηκαν όλοι όσοι την γνώριζαν, συνδέοντας την ενεργητική της παρουσία με την Γένοβα αλλά και όλες τις μάχες του κινήματος. Η Τιάνα Ανδρέου από τον Πειραιά αναφέρθηκε στην δυναμική σχέση της Νάστιας με την τοπική κοινωνία και τις μάχες που είχε δώσει στον Πειραιά οργανώνοντας τις τοπικές επιτροπές της Γένοβα.

Η Δήμητρα Λιναρδάκη από το Ηράκλειο αναφέρθηκε στο αντιπολεμικό κίνημα που πρόκειται να φουντώσει εν όψει των 60 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ αλλά και της προοπτικής για επέκταση του πολέμου στο Ιράν. «Όσοι συνεργαστήκαμε με την Νάστια κρατάμε σαν παρακαταθήκη την ακατάπαυστη προσπάθειά της να μεγαλώσει τις γραμμές των επαναστατών, να πυκνώσει τις αλυσίδες του αγώνα, να δημιουργήσει την μαγιά για μια άλλη κοινωνία», ανέφερε η Δήμητρα.

Η Ρούλα Σταθάκη από τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ στο νοσοκομείο Αγ. Όλγα, τόνισε πως γνώρισε την Νάστια στις εξορμήσεις της στο Αγ. Όλγα, και συγκινήθηκε από την αγωνιστικότητά της δυστυχώς και από τον θάνατό της. «Η ανιδιοτέλειά της και η αγωνιστικότητά της ας αποτελέσουν έμπνευση για όλες τις κινηματικές πρωτοβουλίες που θα έρθουν».

Oράματα

Ο Στέλιος Μιχαηλίδης εξήγησε πως δεν πρόκειται για ένα μνημόσυνο αλλά για μια πολιτική εκδήλωση μνήμης σε μια επαναστάτρια, μια εκδήλωση που μας φέρνει μπροστά στην υποχρέωσή μας να συνεχίζουμε τα οράματά της.

Ο Βασίλης Σιλαϊδης από την Ιντρακόμ, αφού περιέγραψε την μεγάλη επιρροή που είχε εκείνη την περίοδο η διαδήλωση της Γένοβα στο συνδικαλιστικό κίνημα, θύμισε πως η διαδήλωση, όντας μόλις ενάμιση μήνα πριν την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, βοήθησε στην γρήγορη εκτόνωση του κλίματος ισλαμοφοβίας και τρομοκράτησης που προσπάθησε να περάσει η κυρίαρχη τάξη και επέτρεψε την γιγάντωση του αντιπολεμικού κινήματος στην Ευρώπη.

Στον ίδιο τόνο η Χριστίνα Βασιλοπούλου από την Πρωτοβουλία Γένοβα στην ΑΣΟΕE συνέδεσε τις διαφορετικές γενιές που βρέθηκαν στην Γένοβα, εξηγώντας πως η επιρροή της Γένοβα διατρέχει ένα μεγάλο φάσμα κινημάτων από το φοιτητικό στο εργατικό και στο περιβαλλοντικό, αποδεικνύοντας πως άνοιξε η κουβέντα για μια άλλη κοινωνία σε όλα τα επίπεδα.

Ο Παντελής Γαβριηλίδης αναφερόμενος στις αντιδράσεις που αντιμετώπιζαν οι ακτιβιστές της Γένοβα εκείνη την εποχή θυμήθηκε πως όλοι τους ονόμαζαν ρομαντικούς. «Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ προφανές πως δεν ήμασταν ρομαντικοί αλλά ρεαλιστές, αφού μέσα από το κίνημα του Σιάτλ και της Γένοβα μυριστήκαμε την καινούρια κοινωνική αντίσταση».

Η Νανά Βαφίδη από την Κομμουνιστική Ανανέωση εστίασε στην αντικαπιταλιστική και αντιϊμπεριαλιστική πολιτική άποψη της Γένοβα, παρομοιάζοντάς την με ένα γόνιμο σπόρο που φύτρωσε σε δεκάδες άλλα τοπικά, ευρωπαϊκά και παγκόσμια κινήματα και συνδέοντάς την με τα μεγάλα όχι που ήρθαν μετέπειτα απέναντι στην ευρωσυνθήκη. «Επτά χρόνια μετά την Γένοβα είμαστε πλέον περισσότεροι αυτοί που πιστεύουμε πως μια σοσιαλιστική Ευρώπη είναι εφικτή».

Τέλος ο Πάνος Γκαργκάνας από την Εργατική Αλληλεγγύη, συνέδεσε την Γένοβα με όλες τις μεγάλες και μικρές πολιτικές μάχες που δόθηκαν τα τελευταία επτά χρόνια στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, και σε ολόκληρο τον κόσμο. «Δεν είναι τυχαίο πως σε αυτά τα επτά χρόνια από την Γένοβα, οποιοσδήποτε αντιστεκότανε στο κατεστημένο ονομαζότανε Γενοβέζος. Η κινητοποίηση της Γένοβα έχει σημαδέψει τις ιδέες ολόκληρης της κοινωνίας. Τι σημαίνει να παλεύεις, τι σημαίνει να αντιστέκεσαι».

Κυριάκος Μπάνος

« κινήματα είναι οι φύλακες-άγγελοι»

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση την οποία μας απευθύνατε και το ότι μας παραχωρήσατε βήμα για να καταθέσουμε τις απόψεις μας σχετικά με την θεματολογία της σημερινής συνάντησης. Θα ήθελα να σας μεταφέρω τον πιο θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό από τους συναδέλφους μου τους σιδηροδρομικούς οι οποίοι βρίσκονται σε δεύτερη εβδομάδα απεργιακών κινητοποιήσεων, και το ποιο πιθανό είναι ότι θα υπάρξει και τρίτη.

Και είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι κάθε φορά που σας βλέπουν να πυκνώνετε τις γραμμές των κινητοποιήσεών μας, ανεξάρτητα από το ποιος έχει καλέσει τις κινητοποιήσεις, εμείς ή η Γενική Συνομοσπονδία, και αυτό με παρακάλεσαν να το τονίσω.

Όπως τόνισαν και οι προηγούμενοι ομιλητές το κίνημα που ξεκίνησε από το Σιάτλ είναι κατά την άποψή μας το νέο ποιοτικό στοιχείο στην κινηματική μας ιστορία. Όπως ακριβώς το μετέφερε στην Ελλάδα το κίνημα της Γένοβα. Είναι ένα κίνημα πολύχρωμο, πολύμορφο, ανεκτικό συσπειρώνει στις τάξεις του διάφορες δυνάμεις όπως αποδείχτηκε και από την Γένοβα και αντιστρατεύεται μια πολιτική η οποία πια έχει παγκόσμια χαρακτηριστικά.

Μιλάμε για κρίση. Ξέρουμε όμως ότι τέτοια κρίση για παράδειγμα όπως αυτή στην τιμή του πετρελαίου έχει ξαναπεράσει η παγκόσμια οικονομία στην δεκαετία του ’70. Τότε το πετρέλαιο είχε ξεκινήσει από τα τρία δολάρια το βαρέλι και μετά από τους αραβοϊσραηλινούς πολέμους πήγε στα 13 δολάρια το βαρέλι. Είναι σαν να λέμε σήμερα το πετρέλαιο να έχει φτάσει στα 300 δολάρια το βαρέλι.

Σήμερα όμως ο κόσμος είναι λιγότερο ανεκτικός, γιατί υπάρχουν τέτοιου είδους κινηματικές διαθέσεις οι οποίες γνωρίζουν τι έρχεται από πίσω, και εκείνο που αμφισβητείται κοινωνικά σήμερα, από την άρχουσα τάξη, είναι η δυνατότητα του κόσμου να ζει.

Παράδειγμα, προσπαθούμε να υπογράψουμε την συλλογική σύμβαση εργασίας για το 2008. Ξέρεται τι μας ζήτησε ο γενικός διευθυντής ύστερα από εντολή του κ. Χατζηδάκη; Να παραιτηθούμε από τους κανονισμούς οι οποίοι διέπουν τον σιδηρόδρομο περίπου 100 χρόνια και να του παραδώσουμε ελεύθερο το δικαίωμα της διαχείρισης του πρωτοδηγού. Πώς σας φαίνεται αυτό. Ποτέ στην συνδικαλιστική ιστορία της χώρας δεν είχαμε τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά από την κυβερνητική πλευρά. Ποιος μπορεί να βάλει την υπογραφή του κάτω από αυτή την συμφωνία; Το γεγονός όμως ότι αυτού του είδους η συμφωνία προτείνεται με ευκολία, κατά την άποψή μας, δίνει και τον τόνο της εποχής μας. Δηλαδή οι άνθρωποι είναι τελείως αποθρασσυμένοι, τελείως αποχαλινωμένοι και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν είναι βεβαίως μια καινούρια αριστερά όπως ακούστηκε νωρίτερα αλλά είναι και – ο φύλακας άγγελος των κοινωνιών – δηλαδή τα ισχυρά κινήματα.

Μπορεί να έχουμε οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή, τα λαμόγια όμως, κατά την κοινότυπη έκφραση, καραδοκούν να αντικαταστήσουν τα ήδη υφιστάμενα και θα επιδοθούν στο ίδιο γνωστό έργο. Ο μόνος φύλακας και ο μόνος τρόπος απέναντι στην κατάσταση αυτή είναι ένα ισχυρό κοινωνικό κίνημα.

Σύζευξη

Η Γένοβα, πράγματι μπορεί να διαβαστεί κατά αυτόν τον τρόπο. Προσφέρει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό και ήταν άμεση σχεδόν η σύζευξη του συνδικαλιστικού κινήματος με τα προβλήματά του βέβαια, γιατί δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως βρισκόμαστε και στην καλύτερη συγκυρία, ήταν άμεση ωστόσο η σύζευξη του οργανωμένου κινήματος με τα παιδιά της Γένοβα, τα οποία μάλιστα στους συνδικαλιστικούς χώρους βρήκαν φιλόξενους χώρους υποδοχής και μπόλιασαν, θα έλεγα, με καινούρια ποιοτικά στοιχεία και την δική μας δράση. Σε πολλά σημεία ήταν και ένας αποφασιστικός μοχλός ο οποίος κίνησε τις εξελίξεις.

Με βάση τη λογική αυτή, όλα τα κινήματα αυτά έχουν έναν εξαιρετικό και αποφασιστικό λόγο και ρόλο στην εποχή μας. Μια εποχή στην οποία πέρα από την βαρβαρότητα, προσπαθεί να εγκαταστήσει αυτό που αποφασίζουν οι ηγεσίες ως δεδομένο και οι λαοί να έχουν μόνο μία δυνατότητα, να υπηρετήσουν αυτές τις πολιτικές.

Υπάρχει και το κορυφαίο ζήτημα, όπως ακούστηκε και από τους συνομιλητές μου, πριν από εμένα, για το τι είδους αριστερά θέλουμε. Η αριστερά δεν έπεσε από τον ουρανό. Προκύπτει από τα κοινωνικά γεγονότα. Τα κοινωνικά γεγονότα έχουν δύο τρόπους έκφρασης. Από τις σχηματισμένες πολιτικές δυνάμεις, ή από αυτές οι οποίες σχηματίζονται καθημερινά με βάση την δυναμική των κοινωνικών γεγονότων και όπως αυτά εκφράζονται. Όποιος περιμένει από το ήδη σχηματισμένο πολιτικό τοπίο να προκύψουν πράγματα έχω την αίσθηση πως περιμένει εις μάτην. Οι καινούργιοι σχηματισμοί θα προκύψουν από αυτές τις ανήσυχες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες έχουν την δυνατότητα με μεγάλη αμεσότητα, αυτό που βλέπουν μέσα στην κοινωνία να το κάνουν πολιτική διεργασία και να το διεκδικούν ως πολιτικό ζητούμενο.

Αυτό το αίτημα μπορεί να υλοποιηθεί από ένα κίνημα σαν την Γένοβα. Πολύς κόσμος προσβλέπει σε αυτήν την εξέλιξη με τις πιο θετικές προοπτικές.

Παναγιώτης Ιατρόπουλος Oργανωτικός Γραμματέας ΠOΣ

7 χρόνια από τη Γένοβα

Aπό την κοινωνία των δεσμωτών στην κοινωνία της ελευθερίας



Στον τελευταίο «Σοσιαλισμό από τα Κάτω», το περιοδικό, υπάρχει ένα άρθρο στηριγμένο στην εισήγηση της Νάστιας, που έκανε στον τελευταίο Μαρξισμό του 2008, «Από πού προέρχεται το κέρδος». Σε αυτό το άρθρο, από την εισήγηση που έκανε, τελειώνει ως εξής: «Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στον καπιταλισμό. Μπορούμε να παλεύουμε και να καλυτερεύουμε την ζωή μας κατακτώντας καλύτερους μισθούς, λιγότερες ώρες εργασίας, όμως το μόνο που καταφέρνουμε τελικά έτσι είναι να περιορίζουμε τον βαθμό της εκμετάλλευσης.

Για να απαλλαγούμε από αυτήν την αλυσίδα πρέπει να απαλλαγούμε οριστικά από το καπιταλιστικό σύστημα. Να το αντικαταστήσουμε με μια κοινωνία που οι άνθρωποι θα αποφασίζουν συλλογικά τι θα παράγουν και πώς, όπου η τεχνολογία θα είναι μέσο για την ικανοποίηση των αναγκών και όχι τρόπος να αυξηθεί η εκμετάλλευση όπως είναι σήμερα, και η εργασία να είναι μέσο για την προσωπική και συλλογική ανάπτυξη του ανθρώπου».

Νομίζω σύντροφοι και συντρόφισσες, θέλουμε μια αριστερά που να παλεύει ακριβώς για αυτό, με το οποίο τελειώνει το κείμενο της Νάστιας. Και σήμερα είναι περισσότερο ανάγκη από ποτέ, γιατί ο μύθος ότι η ελεύθερη αγορά σημαίνει και ελεύθερη κοινωνία έχει καταρρεύσει. Ελεύθερη αγορά σημαίνει δεσμώτες των τιμών, σημαίνει δεσμώτες του πετρελαίου, σημαίνει δεσμώτες της κρίσης, σημαίνει δεσμώτες της φτώχιας, σημαίνει δεσμώτες της εκμετάλλευσης, σημαίνει δεσμώτες του πολέμου, σημαίνει όλα αυτά.

Iδέες

Στην πραγματικότητα αν δεν απαλλαγούμε από όλα αυτά, αν δεν παλέψει το κίνημα, αν δεν παλέψει η αριστερά για να τελειώνουμε με όλα αυτά, δεν υπάρχει ελπίδα να προχωρήσουμε σε μια κοινωνία ελευθερίας, μια κοινωνία δημοκρατίας αυτή που θέλουμε όλοι. Το καινούριο κίνημα της Γένοβα, το καινούριο κίνημα της Φλωρεντίας, το καινούριο κίνημα για το οποίο μίλησαν όλοι οι προηγούμενοι ομιλητές, έφερε ακριβώς αυτό. Έφερε ότι ένας νέος κόσμος και στα πανεπιστήμια και στους εργατικούς χώρους βγήκε στο προσκήνιο, παλεύοντας ουσιαστικά για πράγματα που παλαιότερα θεωρούνταν κλειστές ιδέες. Με νέα συνθήματα και φρέσκιες ιδέες παλεύει για τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη, για έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός.

Βλέπουμε τη διαφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης ανάμεσα στο σήμερα και στις δεκαετίες του 70 και του 80. Στις προηγούμενες κρίσεις η άποψη πως για τον πληθωρισμό φταίνε οι απεργίες και οι εργάτες ήταν η επίσημη στάση της κυρίαρχης τάξης. Ακόμα και στην πρώτη περίοδο του ΠΑΣΟΚ, με την ενθρόνιση του Σημίτη το 1985 ως υπουργού συντονισμού, αυτή ήταν η επίσημη θέση. Γι’ αυτό και έβαλε χέρι στους μισθούς και κατάργησε την ΑΤΑ, που ίσχυε μέχρι τότε. Τα συμπεράσματα του Σημίτη ήταν ακριβώς αυτά. Ποιος φταίει για τον πληθωρισμό; Οι εργάτες, σταματήστε τους. Βάλτε μικρότερους μισθούς, βάλτε τους στη φτώχια, να μην έχουν να ξοδεύουν. Και όταν ήρθε η μητσοτακική Ν.Δ. αυτά όλα είχαν πλέον γίνει πρακτική.

Ολα αυτά περνούσανε τότε, γιατί η ελεύθερη αγορά εμφανιζόταν τότε πραγματικά ως ο δρόμος προς την ελευθερία.

Κοιτάξτε όμως τώρα. Κοιτάξτε το 2008. Γιατί μεγαλώνει η αριστερά, γιατί υπάρχει ένας κόσμος που έχει τελείως αλλάξει τις ιδέες του. Ξέρει ότι ουσιαστικά ο καπιταλισμός, το κεφάλαιο και το κέρδος είναι αυτά που έχουν φτάσει την κοινωνία ως εδώ. Για την φτώχεια και την κρίση δεν φταίνε οι εργάτες. Ο νέος αυτός κόσμος το ξέρει, το καταλαβαίνει αυτό. Και παίρνει δύναμη από τις διαπιστώσεις αυτές.

Αυτό το κίνημα δεν θα είχε την δύναμη αν παρέμενε ένα κίνημα νεολαίας που βγήκε και απλά έδωσε κάποια έμπνευση στις συλλογικότητες. Έγινε κίνημα εργατικό. Η μεγαλύτερη δύναμη είναι ότι μετατράπηκε ουσιαστικά σε εμπιστοσύνη και σε αυτοπεποίθηση μέσα στους εργατικούς χώρους. Σε μεγάλες απεργίες, που αυτή τη στιγμή έχουν δώσει τον χαρακτήρα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Γαλλία και παντού.

Και όχι μόνο αυτό. Το κίνημα της Γένοβα είναι υπεύθυνο για την εμφάνιση του μεγάλου αντιπολεμικού κινήματος που έχει την δυνατότητα πλέον να βάζει την πίεση, όχι μόνο στον Μπους που έχει ήδη ηττηθεί, αλλά ακόμα και στον Ομπάμα, που του βάζει πίεση πως δεν είναι εύκολο να αλλάζεις απόψεις γιατί πάνω στις πλάτες μας έφτασες να πάρεις το χρίσμα των Δημοκρατικών.

Είμαστε σε μια κατάσταση τελείως διαφορετική, σε μια κατάσταση που αυτός ο κόσμος που παλιά πίστευε πως το πιο αριστερό κομμάτι ήταν η σοσιαλδημοκρατία, αυτή την στιγμή να την συγκρίνει –όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού- ίδια ουσιαστικά με τον νεοφιλελευθερισμό.

Στόχοι

Από αυτήν την άποψη, ναι! Η αριστερά βρίσκεται στην εποχή της αλλά χρειάζεται να προσέξει πολύ, το πώς λειτουργεί και το τι στόχους βάζει. Έχουμε ένα αρνητικό παράδειγμα της αριστεράς, αυτό που συνέβηκε στην Ιταλία. Το κόμμα της Επανίδρυσης που πρωτοστάτησε και στην Γένοβα και στην Φλωρεντία, που μεγάλωσε μέσα από αυτά τα φοβερά κινήματα, αυτήν την στιγμή συμμετέχοντας στην κυβερνητική λύση του Πρόντι, βλέποντας την αλλαγή και τον ρεαλισμό μέσα από κυβερνητικές λύσεις, έφτασε στην πραγματικότητα να ξαναφέρει τον Μπερλουσκόνι, και να διαλυθεί η ίδια η Αριστερά. Ένα κίνημα τεράστιο που έδωσε έμπνευση σε μας και σε ολόκληρο τον κόσμο, αυτή την στιγμή βρίσκεται σε διάλυση.

Αυτή είναι η μία μεριά και χρειάζεται να την αποφύγουμε. Και άρα θέλουμε μία αριστερά που στηρίζεται στην άλλη μεριά, στηρίζεται σε αυτά που βάζει η Νάστια στο τέλος, βάζει το θέμα της προοπτικής, για το Σοσιαλισμό από τα κάτω.

Θέλουμε μια αριστερά που να στηρίζεται στη δύναμη αυτών που παλεύουν να οργανώσουν την κοινωνία από κάτω. Και ταυτόχρονα κάνει δύο πράγματα. Οργανώνει το αντικαπιταλιστικό μέτωπο. Οργανώνει την αντικαπιταλιστική αριστερά. Έχουμε τέτοια παραδείγματα. Στην Ελλάδα είναι η προσπάθεια για την ΕΝΑΝΤΙΑ, στην Γαλλία είναι η προσπάθεια που κάνει η Λίγκα να φτιάξει μια αντικαπιταλιστική κίνηση, παντού υπάρχουν τέτοια παραδείγματα να συγκροτηθούν οι αντικαπιταλιστές για να δώσουν αυτές τις μάχες. Και ταυτόχρονα να βρίσκονται μέσα σε όλες τις μάχες που ξεσπάνε.

Αυτό που είπε ο σύντροφος από τον ΟΣΕ είναι το μεγαλύτερο καμάρι μας, είναι η μεγαλύτερή μας εμπιστοσύνη, είναι η μεγαλύτερή μας δύναμη. Ότι μαζί οι αντικαπιταλιστές και το οργανωμένο εργατικό κίνημα μπορούμε να προχωρήσουμε και για να παλέψουμε να κερδίσουμε και να τελειώσουμε με τον νεοφιλελευθερισμό και ταυτόχρονα να παλέψουμε, να αρχίσουμε να φτιάχνουμε μια νέα αριστερά, την αριστερά της Γένοβα, την αριστερά της προοπτικής που θα τελειώνει με αυτό το σύστημα. Να πάμε, πραγματικά, από την περίοδο και την κοινωνία των δεσμωτών, στην περίοδο και στην κοινωνία των ελεύθερων.

Η Νάστια προσπάθησε αυτό το πράγμα να το κάνει πραγματικότητα, οργανωμένη στο ΣΕΚ. Αυτό είναι τεράστια έμπνευση για εμάς, δουλέψαμε δίπλα της, μάθαμε, πήραμε την δύναμή της, το κουράγιο και συνεχίζουμε έτσι. Είναι φοβερό το να δουλεύει κανένας συλλογικά, οργανωμένα και είναι τεράστια η δύναμη για να πετύχει στις μάχες που θα έρθουνε μπροστά.

Μαρία Στύλλου

Kαλό ταξίδι Nάστια

«Θα φτάσουμε στην Γένοβα με οποιονδήποτε τρόπο», δήλωνε το καραβάνι της Πρωτοβουλίας Γένοβα 2001, μαζί μας και η Νάστια.

Ήμασταν αποφασισμένοι να φτάσουμε στην Γένοβα και να συναντηθούμε με τους χιλιάδες διαδηλωτές, έχοντας ως σύνθημα αυτό που γεννήθηκε στο Σιάτλ, «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη». Το δικαίωμα του μετανάστη στην αξιοπρέπεια. Το δικαίωμα στην εργασία και τον ελεύθερο χρόνο.

Η Νάστια Καλλινίκου πρωτοστατούσε, ήταν η ψυχή του δικού μας καραβανιού. Η προσπάθεια τρομοκράτησης των διαδηλωτών δεν κατάφερε τελικά να μας εμποδίσει από αυτό το μοναδικό ταξίδι. Συναντήσαμε μια νεκρή πόλη από τους κατοίκους και θωρακισμένη από τα προγράμματα καταστολής και τρομοκρατίας που εφαρμόστηκαν για να υποδεχτούν τους διαδηλωτές. Θυμάμαι την Νάστια που ψύχραιμη ενημέρωνε και έλυνε τις απορίες για το που θα πάμε, τι θα κάνουμε και πως πρέπει να κινηθούμε στην Γένοβα της καταστολής και της τρομοκρατίας.

Τη Γένοβα των συλλαλητηρίων και της οργισμένης αντίστασης για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Βρεθήκαμε πολλές φορές πλάι – πλάι στην μεγάλη πορεία. Με την ντουντούκα της δήλωνε ότι η επανάσταση και ο σοσιαλισμός είναι δυνατές και ανίκητες ιδέες. Συζητούσαμε, και η Νάστια έλεγε για τους G8, ότι είναι μια τρομοκρατική λέσχη ηγετών που συνεδριάζει στη Γένοβα για να πάρει αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο για την παιδεία, την υγεία, την οικονομία, το περιβάλλον. Αυτές οι αποφάσεις πρέπει να ακυρωθούν, έλεγε, και να επικρατήσει ο σοσιαλισμός και η επανάσταση.

Η Νάστια έφυγε από κοντά μας, όμως πίστεψε και υπηρέτησε το διεθνές κίνημα ανυπακοής, που ξεκίνησε από το Σιάτλ, απέναντι στους νόμους και τους κανόνες που εφαρμόζει η παγκοσμιοποιημένη οικονομία των αγορών.

Νάστια καλό ταξίδι.

Ξαφνικά δεν είσαι ανάμεσά μας, όμως η επιμονή σου και η πίστη σου στο κίνημα του Σιάτλ και της Γένοβα έδωσε σημαντική βοήθεια για την πορεία προς τη νίκη.

Στέλλα Αλφιέρη πρώην βουλευτίνα

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

7 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΒΑ

ENANTIA ΣTOYΣ G8: H ΔIAΔHΛΩΣH ΠOY EΓPAΨE IΣTOPIA
Πολιτική εκδήλωση αφιερωμένη στην Nάστια Kαλλινίκου

Πέμπτη 17 Iούλη 8μμ
Συνεδριακό Κέντρο Νέας Iωνίας - Πατρ. Ιωακείμ 4 (δίπλα στον ΗΣΑΠ Ν. Ιωνίας)
Ομιλητές : Πέτρος Κωσνταντίνου, συντονιστής Πρωτοβουλία ΓENOBA
Ανδρέας Βασιλόπουλος, γεν. γραμ. Πανελ. Ομοσπ. Σιδηροδρομικών
Μωυσής Λίτσης, δημοσιογράφος ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - Financial Crimes
Κώστας Διάκος, Οικολόγοι Πράσινοι
Μαρία Στύλλου, περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω

Στις 21 Ιούλη του 2001, πάνω από 300.000 διαδηλωτές πλημμύρισαν τους δρόμους της Γένοβα στην Ιταλία ενάντια στη σύνοδο των G8, των αρχηγών των οκτώ πλουσιότερων χωρών του κόσμου. Μια κινητοποίηση με χιλιάδες εργαζόμενους και φοιτητές, ακτιβιστές του αντικαπιταλιστικού και του αντιπολεμικού κινήματος, οικολόγους, αντιρατσιστές από πολλές χώρες απ’ όλο τον πλανήτη. Έδωσαν μια βροντερή απάντηση στην αστυνομική καταστολή του Μπερλουσκόνι που την προηγούμενη μέρα είχε δολοφονήσει τον Κάρλο Τζουλιάνι σε μια επιχείρηση τρομοκράτησης του νέου κινήματος.

Πριν από 7 χρόνια η Γένοβα έγινε σύμβολο της δύναμης του νέου κινήματος. Μαζί με την διαδήλωση στην Πράγα την προηγούμενη χρονιά, έφεραν το Σιατλ στην Ευρώπη. Έδωσε φτερά σε χιλιάδες αγωνιστές και άνοιξε το δρόμο για να απλωθούν οι αγώνες σε κάθε χώρα ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις των κυβερνήσεων. Έγινε η μαγιά για το φούντωμα του παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος που έφερε δεκάδες εκατομμύρια διαδηλωτές στους δρόμους ενάντια στον πόλεμο του Μπους και των συμμάχων του στις 15 Φλεβάρη του 2003. Ανοιξε το δρόμο για την ενότητα του εργατικού και του αντικαπιταλιστικού κινήματος και έφερε ξανά στην επικαιρότητα την αλλαγή της κοινωνίας προβάλλοντας το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Στην Ελλάδα, η Γένοβα έδωσε το όνομά της στην οργάνωση που έβαλε στόχο να απλώσει το μήνυμα της μεγάλης διαδήλωσης σε κάθε χώρο δουλειάς, στις σχολές και στα σχολεία, στις γειτονιές: την Πρωτοβουλία Γένοβα, που πρωτοστάτησε το 2001 για να πάει οργανωμένα στην Ιταλία και να συμμετέχει στη διαδήλωση μια ισχυρή αντιπροσωπεία πάνω από 1000 ακτιβιστών από τη χώρα μας.

Όπως σε κάθε νέο κίνημα που έρχεται στο προσκήνιο με ορμητικό τρόπο, η δράση ανοίγει το δρόμο για την πιο πλατειά συζήτηση. Πώς μπορεί να πάει μπροστά το κίνημα; Με ποιες ιδέες, ποια στρατηγική και ποια τακτική; Πώς πετυχαίνουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα στη δράση; H Γένοβα έδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο ότι η απάντηση στα σχέδια τρομοκράτησης του κινήματος δεν είναι ο συμβιβασμός και η υποχώρηση σε «ρεαλιστικές τακτικές», αλλά η κλιμάκωση και η σύγκρουση με τους καπιταλιστές και το κράτος τους.
Aυτή η συζήτηση δεν είναι αφηρημένη, ούτε το 2001, ούτε σήμερα. Eίχε να κάνει άμεσα με την αντίσταση των εργατών και τις νεολαίας ενάντια στις επιθέσεις του Σημίτη τότε, στον πόλεμο και τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις 15 Φλεβάρη 2003, στην σύγκρουση με την Nέα Δημοκρατία τα τελευταία 4 χρόνια. Eίναι μια συζήτηση δεμένη με τις προοπτικές του κινήματος των καταλήψεων στις σχολές για το Aρθρο 16 και την έκρηξη των Πανεργατικών απεργιών για το Aσφαλιστικό. H Γένοβα ανέδειξε τις ιδέες της μαχητικής αντίστασης και του αντικαπιταλισμού που επηρέασαν όλο τον κόσμο που έδωσε αυτές τις μεγάλες μάχες και καθόρισαν την μαζική στροφή στα Aριστερά σήμερα.

Γι’ αυτό, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα παίρνει την πρωτοβουλία να οργανώσει μια εκδήλωση στα 7 χρόνια από τη Γένοβα για να συζητήσουμε μαζί με ακτιβιστές από το αντικαπιταλιστικό και το αντιπολεμικό κίνημα και τα συνδικάτα, τις σημερινές προοπτικές και τα συμπεράσματα από τη δράση του νέου κινήματος.
Είναι μια πολιτική εκδήλωση αφιερωμένη στην συντρόφισα Νάστια Καλλινίκου, που χάσαμε πρόσφατα. Η Νάστια βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης των κινητοποιήσεων στην Πράγα, τη Γένοβα, στην Φλωρεντία, στις 15 Φλεβάρη 2003, στο 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στην Αθήνα το 2006. Όλα αυτά τα 7 χρόνια έφερνε ασταμάτητα τη φωνή της Γένοβας στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές του Πειραιά και πιο πρόσφατα της Νέας Ιωνίας. Γι’ αυτό τιμάμε τη μνήμη της με μια πολιτική εκδήλωση για το νέο κίνημα που ίδια πρωτοστάτησε για να απλωθεί και να δυναμώσει.Όλοι και όλες στην εκδήλωση για τα 7 χρόνια από τη Γένοβα.