40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΗΣ 68, 15-18 ΜΑΗ, ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ 2008

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΗΣ 68, 15-18 ΜΑΗ, ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ 2008

ΑΣΟΕΕ.Πατησίων 76 - έναντι ΟΤΕ

Τέσσερις μέρες

Γεμάτες με συζητήσεις. Συμμετέχουν πρωταγωνιστές

Από το παγκόσμιο κίνημα του Μάη

Αγαπητοί φίλοι και φίλες οι εκδηλώσεις για τα σαράντα χρόνια από τον Μάη του 68 είναι ευκαιρία για συζήτηση ανάμεσα σε ακτιβιστές με διαφορετικές προσεγγίσεις πάνω στα καυτά ζητήματα που έχουν ανοίξει από τον αγώνα των κινημάτων για ένα καλύτερο κόσμο.

Δείτε το βίντεο που ετοιμάσαμε με εικόνες της εποχής.

Tο βίντεο βγήκε στο κανάλι http://www.youtube.com/marxismoswebtv

το κανάλι αυτό θα ασχοληθεί με την πρoοώθηση της Μαρξιστικής σκέψης στην Ελλάδα.

Επικοινωνήστε μαζί μας για προτάσεις και για συμμετοχή.

Πέτρος Κωνσταντίνου 6932828964, jspg@otenet.gr

Σχετικο video 9 λεπτά στο http://www.youtube.com/watch?v=H7lLiagVnGg

http://www.sek-ist.gr/marxism2008/marxismos-forum.htm

Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ, η γιορτή των ιδεών που οργανώνει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα κάθε χρόνο τον Μάη, είναι φέτος αφιερωμένος στο '68. Πάνω από εκατό ομιλητές από το παγκόσμιο κίνημα και την Ελλάδα θα πάρουν μέρος στις 60 συζητήσεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των τεσσάρων ημερών. Τότε οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες συγκλόνισαν τον κόσμο. Η ίδια προοπτική ανοίγει και σήμερα.

Πάρτε μέρος στις συζητήσεις.

Xαιρετίζουν

Σαμίρ Αμίν, οικονομολόγος

Θα χαρώ πολύ να βρεθώ μαζί σας στο Μαρξισμό 2008 στα 40 χρόνια από το Μάη του 68. Τότε η αντίσταση των λαών στο ιμπεριαλισμό ένωσε τους αγώνες διεθνώς με τους αγώνες μέσα στον ανεπτυγμένο δυτικό καπιταλισμό και η επανεμφάνιση του μαρξισμού έφερε στο προσκήνιο τις μεγάλες εναλλακτικές λύσεις. Όλα είναι ξανά μπροστά μας. Ένας άλλος κόσμος είναι αναγκαίος και εφικτός όσο ποτέ άλλοτε!

Νίκος Ζηργάνος, δημοσιογράφος

Σαράντα χρόνια μετά ο Μάης του 68 παραμένει νέος, έφηβος, ελεύθερος, ανυπόταχτος, γεμάτος φαντασία. Ολα δείχνουν διαφορετικά αλλά και τόσο ίδια! Από τις επεμβάσεις τότε στην Λατινική Αμερική και την Ινδοκίνα τώρα αντιμετωπίζουμε επεμβάσεις στην κεντρική Ασία και την Μεσοποταμία. Ας ανοίξουμε λοιπόν την συζήτηση πάνω σε αυτά τα μεγάλα ζητήματα!

Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος

Ο διάλογος για τα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα και για τα ζητήματα ιστορίας του εργατικού κινήματος είναι ανάγκη να συνδυάζεται με την καθημερινή συνδικαλιστική και πολιτική πάλη για να διευρυνθεί ο προσανατολισμός των αγώνων και να εμπλουτίζονται οι συνειδήσεις των αγωνιστών. Οι εκδηλώσεις Μαρξισμός 2008 συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση εδώ και πολλά χρόνια.

Παύλος Νεράντζης, δημοσιογράφος

Ο μαρξισμός ως εργαλείο ανάλυσης της σύγχρονης πραγματικότητας ενδεχομένως να μην αρκεί για την κατανόηση του κόσμου μας, αλλά παραμένει ο σημαντικότερος πόλος αναφοράς των αριστερών κινημάτων στον αγώνα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Η συνεύρεση, το forum του Μαίου στην Αθήνα ας είναι μια ακόμη ευκαιρία κατάθεσης αναλύσεων, προτάσεων και ..ανησυχιών, ανταλλαγής απόψεων και ιδεών, για τη σύγκλιση των δυνάμεων της αριστεράς. Διότι χωρίς την ενότητα θα παραμείνει απλώς διαμαρτυρόμενη.

George Martin,

United for Peace and Justice

Ανυπομονώ να μιλήσω στον Μαρξισμό 2008 40 χρόνια μετά το Κίνημα στις ΗΠΑ του 1968.Οι αγώνες ξεπρόβαλαν από όλη την κοινωνία με το Κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών, τους Φοιτητές για μια Δημοκρατική Κοινωνία και το Κόμμα «Μαύροι Πάνθηρες» στο οποίο οργανώθηκα.

Εδώ στην καρδιά του κτήνους όπου το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, παλεύουμε ενάντια στην αυτοκρατορία που κερδίζει από τον πόλεμο την ώρα που ο λαός μας πληρώνει το τίμημα των άθλιων συνθηκών για τις κοινωνικές ανάγκες εδώ και με το αίμα της νεολαίας σε άλλες χώρες.

Δημήτρης Λιβιεράτος, ιστορικός

Άλλη μια φορά με χαρά θα συναντήσω τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που έρχονται να παρακολουθήσουν τις συζητήσεις του Μαρξισμού. Χιλιάδες πέρασαν από τις ομιλίες του Μαρξισμού αυτά τα είκοσι χρόνια. Από μια μικρή διοργάνωση πέρασε σε χιλιάδες το διαχρονικό μήνυμα του Μαρξισμού. Αγωνιστές και αγωνίστριες που παρακολούθησαν βρίσκονται σε όλη την Ελλάδα. Οι αγώνες είναι και μορφωτικοί. Για τους επαναστάτες απαραίτητο στοιχείο ολοκλήρωσης. Η προσφορά του Μαρξισμού κάθε χρόνο τον Μάη παραμένει ολοζώντανη και πιο αναγκαία από ποτέ. Επειδή οι μεγάλοι αγώνες είναι μπροστά μας και η εργατική τάξη της χώρας χρειάζεται πρωτοπόρους μορφωμένους.

Μωυσής Λίτσης, δημοσιογράφος

Οι φετινές εκδηλώσεις του Μαρξισμού είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς συμπίπτουν με τα 40 χρόνια από τον Μάη του 68 αλλά και με την πρόσφατη διεθνή οικονομική κρίση. Ο Μάης του 68 ήταν, ως γνωστό, καθοριστικός για την ανανέωση και ριζοσπαστικοποίηση της Αριστεράς, κάτι που είναι ζητούμενο και στις μέρες μας. Η διεθνής οικονομική κρίση και το φάσμα ενός νέου ΄29 καθιστά επίκαιρη παρά ποτέ την αναζήτηση μιας νέας διεξόδου απέναντι στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. ꆱ

Συμμετέχουν

Σαμίρ Αμίν, οικονομολόγος

Τζορτζ Μάρτιν, αντιπολεμικό κίνημα ΗΠΑ

Κρις Χάρμαν, ακτιβιστής του Mάη, βιβλίο “O Mάης του ‘68”

Κώστας Βεργόπουλος, πανεπιστημιακός-συγγραφέας

Πάνος Γκαργκάνας, εφημερίδα -Eργατική Aλληλεγγύη

Ντίνος Αγιομαμίτης, Εργατική Δημοκρατία Κύπρος

Ματία Μεντένικα, φοιτητής Σερβία

Δημήτρης Λιβιεράτος, ιστορικός

Μωϋσής Λίτσης, δημοσιογράφος-Financial Crimes

Mαρία Στύλλου, περιοδικό Σοσιαλισμός από τα κάτω

Προκόπης Παπαστράτης, ιστορικός

Νίκος Ζηργάνος, δημοσιογράφος

Νίκος Φωτόπουλος, πρόεδρος ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

Λουκάς Δημάκας, δημοσιογράφος

Γιώργος Γεωργακόπουλος, πρόεδρος ΟΜΥΛΕ

Παύλος Νεράντζης, δημοσιογράφος

Πέτρος Kωνσταντίνου, συντονιστής Πρωτοβουλία ΓENOBA

Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος

Νίκος Λούντος, βιβλίο “Λίβανος”

Δημήτρης Σαραφιανός, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση

Θανάσης Kαμπαγιάννης, βιβλίο “Tο Eργατικό κίνημα 1918-26”

Παναγιώτης Σωτήρης, Αριστερή Ανασύνθεση

Πέτρος Παπακωνσταντίνου, δημοσιογράφος, Νέο Αριστερό Ρεύμα

Γιάννης Σηφακάκης, συντονιστής Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο

Τάσος Αναστασιάδης, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

Κώστας Ευσταθίου, ΔΣ Συλλόγου Υπαλλ. Τραπέζης Ελλάδος-ΓΣ ΟΤΟΕ

Γιώργος Γιαννόπουλος, περιοδικό ENEKEN

Αποστόλης Αλωνιάτης, Κίνηση Πολιτών Κηφι-SOS

Oμηρος Tαχμαζίδης, δημοσιογράφος

Πάνος Τότσικας, αρχιτέκτονας

Μαρίνα Δίζη, πρώην βουλευτής Οικολόγων Εναλλακτικών

Κώστας Σπανόπουλος, Συμμαχία για την Υπερνομαρχία

Λέανδρος Mπόλαρης, βιβλίο “Aντίσταση - H Eπανάσταση που χάθηκε”

Παναγιώτης Λαφαζάνης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, ΚΠΕ ΣΥΝ

και πολλοί άλλοι ομιλητές...

쇓

στις Συζητήσεις περιλαμβάνονται

4O χρόνια από το 1968

Oι ακτιβιστές του Mάη συζητούν

Για την κατανόηση του σύγχρονου καπιταλισμού

Mαρξ - κέρδος - υπεραξία - η κρίση σήμερα

Xάνει η Aμερική τον πόλεμο;

Πόλεμος - κρίση - Aντίσταση

H άνοιξη του εργατικού κινήματος

Eργατική τάξη - απεργίες - συνδικάτα

Eπαναστάσεις και επαναστάτες

Kομμούνα, 1917, Γερμανία ’18-’23, Iσπανία-Γαλλία 1936

Mαρξισμός θεωρία και πράξη

Aλλοτρίωση, εκμετάλλευση, απελευθέρωση

40 χρόνια από το κίνημα για την απελευθέρωση των Γυναικών

Aπό το Mάη στο Aσφαλιστικό

Tο μέλλον της Aριστεράς

H προοπτική του Σοσιαλισμού από τα κάτω

Kράτος και Eπανάσταση, Eργατική Δημοκρατία

Mαρξ και θεωρία της αξίας

Mαρξ και Kεφάλαιο, Mαρξ και Kέϊνς

Eνγκελς: H διαλεκτική της φύσης

και η καταγωγή της οικογένειας

Λένιν και Pώσικη επανάσταση

Tο Kόμμα νέου τύπου και τα Σοβιέτ

Pόζα Λούξεμπουργκ:

Mαζική απεργία και συνδικάτα

Λέον Tρότσκι και Διαρκής Eπανάσταση

Aντόνιο Γκράμσι: H επανάσταση στη Δύσηᬛ

www.sek-ist.gr , sek@otenet.gr

επικοινωνία : Πέτρος Κωνσταντίνου 6932828964

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΨΗΦΙΣΤΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 9 ΑΠΡΙΛΗ

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΨΗΦΙΣΤΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 9 ΑΠΡΙΛΗ

ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Δυναμώνουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά

Η τελευταία περίοδος έχει καθοριστεί από το τεράστιο νέο εργατικό κίνημα. Είδαμε την τεράστια δυναμική των απεργών στη ΔΕΗ, στους Δήμους, στα Λιμάνια που όχι μόνο οργάνωσαν την αντίσταση ενάντια στην κυβέρνηση αλλά οργάνωσαν από τα κάτω και με διάρκεια την πάλη τους. Οι απεργίες διαρκείας ενάντια στο ασφαλιστικό έβαλαν τη σφραγίδα τους στη μάχη ενάντια στο ασφαλιστικό.
Η μάχη ενάντια στην κυβέρνηση άρχισε να δίνεται με μαζικούς όρους από τον πρώτο γύρο καταλήψεων μας και έδωσε τη σκυτάλη πρώτα στην μεγαλειώδη απεργία των δασκάλων και μετά και τις καταλήψεις 3 μηνών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας στην εργατική τάξη. Η δύναμη από τα αδύναμα χέρια των φοιτητών πέρασε στην κινητήρια μάζα της κοινωνίας, τους εργάτες. Έτσι φτάσαμε στην μεγαλύτερη απεργιακή διαδήλωση της μεταπολίτευσης, στις 19 Μάρτη με εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς να διαδηλώνουν στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε κάθε πόλη πανελλαδικά.
Όλες αυτές οι μάχες δεν ήταν ούτε αφηρημένες ούτε χωριστές. Ήταν μάχες ενάντια στα αφεντικά και το ίδιο το σύστημα. Γι αυτό και ταυτόχρονα με τις απεργίες και τις καταλήψεις το σύστημα είχε να αντιμετωπίσει και μια ισχυρή οικονομική κρίση. Μια κρίση που βάζει στην κυβέρνηση την υποχρέωση να περάσει τις επιθέσεις της παντού, και στην παιδεία και στην εργασία και στον πόλεμο. Η Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ στις σχολές έδωσε και δίνει τη μάχη για την γενίκευση και την σύνδεση των αγώνων. Παλέψαμε για να βγουν πανεργατικές απεργίες μαζί με το φοιτητικό κίνημα, παλέψαμε για να βγουν καταλήψεις μαζί με τις απεργίες διαρκείας ενάντια στο ασφαλιστικό, παλέψαμε ώστε να σπάσουμε την εθνικιστική προπαγάνδα για τα Βαλκάνια οργανώνοντας το αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 22 Μάρτη.
Σε αυτή την κατεύθυνση πετύχαμε σημαντικές νίκες. Δεν είναι μόνο η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και η μη εφαρμογή του νόμου πλαίσιο. Είναι η σύνδεση με τους εργάτες που είδαμε να ξεκινά πολύ πιο ορμητικά το τελευταίο διάστημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πανεργατική της 19ης Μάρτη 35 σχολές πανελλαδικά είχαν βγει με 2ήμερες ή 3ήμερες καταλήψεις ενάντια στο ασφαλιστικό και τη μεταρρύθμιση στην παιδεία. Αλλά την ίδια στιγμή το εργατικό κίνημα δέχτηκε έναν μεγάλο κλονισμό με τη συναίνεση όλων των παρατάξεων(ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) για το κλείσιμο των απεργιών διαρκείας, της ΔΕΗ και των Δήμων, που έβαλαν στον τοίχο την κυβέρνηση και το ασφαλιστικό της. Είναι μάχες που όχι μόνο δεν έπρεπε να σταματήσουν μετά από μια τόσο μεγαλειώδη εργατική διαδήλωση αλλά έπρεπε να συνεχίσουν με απεργίες διαρκείας και με διαδικασίες από τα κάτω. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης περί ρετιρέ και απεργών που βλάπτουν την κοινωνική ζωή δεν περνούσε με τίποτα και ακόμη και τα γκάλοπ έβγαζαν το 70% των πολιτών να στηρίζει τους αγώνες των εργατών. Ταυτόχρονα λοιπόν προκύπτει και η ανάγκη ο κόσμος που δεν θέλει να βλέπει τους αγώνες τους να σταματούν λίγο πριν κερδίσουν να έχει στα χέρια του ένα ισχυρό πολιτικό εργαλείο που να μην αφήνει τις μεγάλες μάχες στη μέση αλλά να παλεύει μαζί με όλους τους αγωνιστές ως τη νίκη.
Ειδικά αυτή την περίοδο η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξανανοίξει το μέτωπο της παιδείας με την προώθηση του νέου εσωτερικού κανονισμού στα πανεπιστήμια. Ο κανονισμός δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο από την τελευταία λέξη στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος. Δημιουργεί επιτροπές δεοντολογίας με μέλη τον πρύτανη και τον κοσμήτορα κάθε ιδρύματος που θα ελέγχει την δράση των φοιτητών και θα παραπέμπει στο πειθαρχικό συμβούλιο φοιτητές που οργανώνουν συνελεύσεις, καταλήψεις, τη συλλογική δράση των φοιτητών ουσιαστικά. Ακόμη, επιταχύνει την εφαρμογή του νόμου πλαίσιο στα ιδρύματα με την θεσμοθέτηση 4ετών πλάνων χρηματοδότησης με τα οποία όποιο ίδρυμα λειτουργεί σύμφωνα με τα κριτήρια της κυβέρνησης θα έχει λεφτά κι όποιο δεν λειτουργεί έτσι θα βλέπει τον προϋπολογισμό του να μειώνεται. Είναι η στιγμή να ξαναζωντανέψουμε τα αμφιθέατρα με μαζικές συνελεύσεις και καταλήψεις ενάντια στον εσωτερικό κανονισμό και τον νόμο πλαίσιο κλιμακώνοντας την αντίσταση. Τέλος, οι μάχες στο εσωτερικό των σχολών μας δεν πρέπει να μένουν σε μια απλή συνδικαλιστική δράση αλλά να τις δίνουμε συνολικά κεντράροντας στην μάχη για περισσότερα λεφτά για την παιδεία και την σύνδεση με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Σε μια σειρά σχολών άνοιξε το θέμα του οδηγού σπουδών και δώσαμε και θα δώσουμε μάχη ενάντια στην εντατικοποίηση με προαπαιτούμενα και φράγματα στις σπουδές μας. Είναι το ούτε 3% του ΑΕΠ που δίνεται για την παιδεία που μας βάζει να σπουδάζουμε σε σάπιες αίθουσες ή να λιώσουμε στο διάβασμα για να τελειώσουμε μια σχολή. Αν υπήρχαν πολλά λεφτά για την παιδεία θα υπήρχαν αίθουσες μαθημάτων για όλους μας, δε θα υπήρχαν τα προαπαιτούμενα γιατί όσοι και να παίρναμε ένα μάθημα θα είχαμε την άνεση να σπουδάσουμε χωρίς την σημερινή εντατικοποίηση. Και πάλι οι επιλογές των κυβερνήσεων για το που δίνονται τα λεφτά από το κράτος παίζει τον κεντρικό ρόλο.
Κεντρική επιλογή των αφεντικών είναι ο πόλεμος. Αν για εμάς τους φοιτητές οικονομική κρίση σημαίνει ιδιωτικοποίηση για εκατομμύρια εργάτες στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη και τα Βαλκάνια σημαίνει λουτρό αίματος. Χθες η Ντόρα μας ήθελε στο Ιράκ, σήμερα μας θέλει στα Βαλκάνια. Το σύνθημα "Λεφτά για την παιδεία, όχι για τον πόλεμο και την αστυνομία" είναι επίκαιρο λίγες μέρες μετά το μαζικό αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 22 Μάρτη όπου δεκάδες πανό φοιτητικών συλλόγων έδωσαν τον τόνο της ενωτικής πάλης ενάντια στις επιλογές των καπιταλιστών και της κυβέρνησης. Οργανώνουμε την μάχη με τον καπιταλισμό σε όλα τα μέτωπα και βάζουμε την προοπτική ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Σε αυτό το υπόβαθρο ανοίγουν ταυτόχρονα δυο συζητήσεις. Η μια έχει να κάνει με την προοπτική που θα δώσουμε σε αυτά τα κινήματα και με το πως θα παλέψουμε σε αυτά είτε στο κίνημα είτε κεντρικά πολιτικά εν όψει και των φοιτητικών εκλογών της 9ης Απρίλη.
Σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο οι εμπειρίες μας μέσα από τις μάχες μας δείχνουν τι σημαίνει το ΠΑΣΟΚ να προτείνει ακριβώς τα ίδια πράγματα με τη Νέα Δημοκρατία με ιδιωτικοποιήσεις, ενοποιήσεις ταμείων και λιτότητα και να βρίσκεται αντιμέτωπο με την ίδια του τη βάση και την παραδοσιακή αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ να κλείνει τις απεργίες με την ίδια άνεση που τις κλείνουν και οι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι η ώρα να δείξουμε ότι η ενωτική πάλη των φοιτητών και των εργατών με καταλήψεις και απεργίες διαρκείας είναι η λύση απέναντι στις επιθέσεις του συστήματος. Γιατί παλεύουμε για έναν κόσμο με τις ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη των καπιταλιστών.
Φέτος κάνουμε την επιλογή να κατεβούμε και να καταγραφούμε ισότιμα μαζί με τα σχήματα των ΕΑΑΚ. Είναι μια απόφαση που παίρνουμε για να εκφράσουμε όλους τους αγωνιστές στις σχολές. Δώσαμε τα δυο τελευταία χρόνια ως το τέλος την μάχη για να βγουν καταλήψεις διαρκείας κι όχι συμβολικές διαμαρτυρίες ώστε να μην περάσει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όταν οι δυνάμεις της ΠΚΣ και του ΣΥΡΙΖΑ(Αριστερή Ενότητα) δεν έμπαιναν στις καταλήψεις. Επίσης, λόγω αυτής της δυναμικής τον τελευταίο καιρό βλέπουμε χιλιάδες φοιτητές μαζί με τους εργάτες στις εργατικές διαδηλώσεις. Πρέπει να παλέψουμε και ενωτικά και αντικαπιταλιστικά για να οργανώσουμε καλύτερα την πάλη μας και γι αυτό και τον τελευταίο χρόνο σε μια σειρά από σχολές στην Αθήνα και την επαρχία χτίστηκαν ενωτικές πρωτοβουλίες από σχήματα της Πρωτοβουλίας ΓΕΝΟΒΑ και σχήματα των ΕΑΑΚ με κοινές διαδικασίες και δράση. Καλούμε όλο τον κόσμο των καταλήψεων και των μαχών μαζί με τους εργάτες να συμμετέχει στα ενωτικά ψηφοδέλτια της Πρωτοβουλίας ΓΕΝΟΒΑ με τα ΕΑΑΚ(όπου συγκροτηθούν) και τα ψηφοδέλτια της Πρωτοβουλίας ΓΕΝΟΒΑ σε κάθε σχολή.

ΣΤΗΡΙΞΤΕ-ΨΗΦΙΣΤΕ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ στις σχολές
Στηρίζουμε τις ενωτικές πρωτοβουλίες των σχημάτων της Πρ. Γένοβα με τα σχήματα των ΕΑΑΚ και καταγραφόμαστε κεντρικά στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση