40 χρόνια μετά τον Μάη του 68 συνεχίζουμε ανοικτά και υπερήφανα!
ΑΝΩΜΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ!
Όλοι-ες στην διαδήλωση περηφάνιας ομοφυλόφιλων Athenspride
Σάββατο, 7 Ιούνη Πλ. Κλαυθμώνος 6μμ
Ο Μάης του ’68 έφερε στο προσκήνιο το πολιτικό κίνημα των ομοφυλόφιλων ενάντια στη σεξιστική καταπίεση και τις διακρίσεις. Οι εξεγερμένοι του Στόουνγουολ το 1969 μπήκαν στο χορό της σύγκρουσης με το σύστημα μαζί με τους αντιπολεμικούς διαδηλωτές του Βιετνάμ, τους εξεγερμένους φοιτητές, τους «Μαύρους Πάνθηρες», τους εργάτες που καταλάμβαναν τα εργοστάσια.
«Δεν είμαι εγώ άρρωστος, αλλά η κοινωνία που με λέει άρρωστο», «Να αλλάξουμε τον κόσμο», μ’ αυτά τα συνθήματα και τον προσανατολισμό οι εξεγερμένοι ομοφυλόφιλοι έκαναν «το προσωπικό πολιτικό» και έβαλαν, ξανά μετά από πολλά χρόνια, στην ημερήσια διάταξη την κριτική στην οικογένεια και την ανδροκρατική ηθική της. Συγκρούστηκαν με την ενοχοποίηση του σεξ και τον στιγματισμό των ομοφυλόφιλων, διεκδίκησαν τον έλεγχο στο σώμα μας και την ελευθερία στις σεξουαλικές μας προτιμήσεις. Έδωσαν μάχη με τους κρατικούς θεσμούς και την αστυνομία ενάντια στις διώξεις και τις διακρίσεις και κατήγγειλαν την γκετοποίηση των κυκλωμάτων της «ροζ οικονομίας». Χιλιάδες βρέθηκαν ενωμένοι στους δρόμους για μια κοινωνία με ισότητα και ελευθερία.
Σαράντα χρόνια μετά πολλά έχουν αλλάξει, αλλά η σεξιστική καταπίεση δεν έχει νικηθεί ολοκληρωτικά. Οι καπιταλιστές και το επίσημο κράτος μαζί με το σχολείο και τους άλλους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης συνεχίζουν τις πολιτικές διάκρισης και ιδεολογικής καταπίεσης. Οι εργαζόμενες γυναίκες μαζί με την εργασιακή ανισότητα πρέπει να αντιμετωπίζουν το διπλό βάρος της απλήρωτης εργασίας στο σπίτι. Οι ομοφυλόφιλοι παραμένουμε οι προλετάριοι του έρωτα και θα πρέπει να μην «προκαλούμε» με τις διεκδικήσεις μας.
Κάθε διαφορετική προτίμηση για την ερωτική και προσωπική ζωή σπρώχνεται στο περιθώριο και στιγματίζεται. Μέσα στην εργασιακή και κοινωνική ανασφάλεια που προκαλούν οι επιθέσεις του νεοφιλελευθερισμού, η ετεροφυλόφιλη πυρηνική οικογένεια προβάλλεται σαν η μόνη «φυσική» επιλογή για την προσωπική ευτυχία όλων μας. Συνεχίζουν, έτσι, την προσπάθεια να μας διαιρέσουν και να μας αποδυναμώσουν.
Όμως, η κρίση και η αμφισβήτηση των οικογενειακών θεσμών και αξιών είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά μέσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Χάρη στις κατακτήσεις του κινήματος του ’68 είμαστε σήμερα πιο δυνατοί να συνεχίσουμε τον αγώνα και για την σεξουαλική απελευθέρωση.
Σε σύγκρουση με κάθε εργασιακή, κοινωνική και νομική ανισότητα, υπερασπιζόμενοι τον έλεγχο στο σώμα μας και τις σεξουαλικές μας επιθυμίες καθώς και τις κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους ενάντια στις οικογενειακές εξαρτήσεις μπορούμε ξανά σήμερα να δυναμώσουμε ένα πολιτικό κίνημα των αμφι-ομοφυλόφιλων και τρανσέξουαλ. Επιδιώκοντας την κοινή δράση με γυναικείες οργανώσεις, συνδικάτα και συλλόγους εργαζομένων και φοιτητών, με την αντικαπιταλιστική αριστερά που δεν ταλαντεύεται ούτε «κωλώνει» απέναντι στην επίσημη ηθικολογία και σε συντηρητικές απόψεις και νοοτροπίες, μπορούμε να ξαναγίνουμε αναπόσπαστο κομμάτι ενός κινήματος που παλεύει για μια κοινωνία πραγματικής απελευθέρωσης για όλους. Όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη!
Στο περίπτερο της Πρωτοβουλίας ΓΕΝΟΒΑ 2001 στο Φεστιβάλ υπερηφάνειας ομοφυλόφιλων Athenspride το Σάββατο 7 Ιούνη από τις 11πμ-11μμ στην Πλ.Κλαυθμώνος μπορούμε να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε ιδέες για το κίνημα αντίστασης στις διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων και την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Επικοινωνία με Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ 2001 6948840134
